Deze tijd kan een uitdagende tijd zijn voor veel mensen. Onrust, de avondklok, hoe lang duurt het allemaal?
Meditatie en de lessen van een monnik helpen mij hierbij.
Een zen monnik gaat elke avond om acht uur naar bed.
Om vier uur ‘s nachts klinkt de kloostergong, als startsignaal voor de ochtendmeditatie. Daar zitten ze in kalme stilte met hun ogen rustend op een lege witte muur.
Je brengt je aandacht naar je ademhaling en vervolgens zit je daar gewoon, met aandacht. Dat is ook precies hoe ze die meditatie noemen trouwens: zazen, oftewel: aandachtig zitten.
Nog voor het ontbijt heb je zo enkele uren in kalmte doorgebracht. Met dit ritueel train je jezelf om een aandachtige, wakkere, heldere geest te krijgen.
Daar moeten zelfs professionals dus schijnbaar elke dag mee blijven oefenen. Niet zo gek dat wij meditatie in het begin vaak lastig vinden en nogal veel piekeren in deze tijd. Breath, Smile en Go Slowly zegt de beroemde zenmeester Thich Nath Hahn. Als je theedrinkt, drink dan thee. Als je eet, eet dan en als je leest, lees dan.
Door dagelijkse training in aandacht word je bewust van alle waandenkbeelden, angsten en illusies die je denkende geest creëert.
Iedere keer dat je jezelf betrapt op een gedachtestroom die lijden veroorzaakt breng je je aandacht weer terug naar wat je op dat moment aan het doen bent. Ik moest hieraan denken, omdat mijn denkende geest mij net wakker maakte nadat ik gisteravond te veel nieuwsberichten had zitten kijken.
Een gedachtestroom veroorzaakt vaak lijden.
Ik ging mijn bed uit, om een tijdje in de kalmte van de nacht naar onze strak gestuukte muur te staren en zit dit bericht nu letterlijk om vier uur ’s nachts voor je te schrijven. Een zen monnik leerde mij ooit dat het rust brengt om elk moment dat het leven je brengt te accepteren alsof je het zelf gekozen hebt. Niet dat alles dan opeens allemaal leuk en makkelijk is, maar het werkt wel een stuk beter dan je overal tegen verzetten.
Als er weinig tot niets is dat je kan veranderen aan de externe omstandigheden, ligt de vrijheid in het zo goed mogelijk accepteren van die omstandigheden. Maar wat nou als het niet lukt om het te accepteren omdat je gewoon heel boos, bang of verdrietig bent?
Dan ligt de vrijheid in het accepteren van die gevoelens en te accepteren dat je het nu gewoon even niet kunt accepteren. Volg je ‘m nog?
Je mag je dus best even rot voelen over alles wat er nu gebeurt. Maar in plaats van je daarbovenop ook nog allemaal zorgen te maken, accepteer je gewoon dat het nu allemaal even zo voelt en dat je overal boos over bent.
Daardoor geef je die emoties de ruimte en verdwijnen ze veel sneller dan wanneer je eindeloos blijft malen.
Je bent misschien geen baas over alles wat er nu buiten je gebeurt, maar zo ben je in elk geval een beetje meer baas in eigen hoofd en lijf en hart. 
De stappen die de Tibetaanse monnik nog als advies gaf in tijden waar je meer uitgedaagd wordt zijn:
Zorg dat je weer op een andere frequentie afstemt als je je minder voelt. Stem je af op een neutrale en zuivere energie die ervoor zorgt dat je weer negatieve cirkels doorbreekt. Dit kun je doen door bv een meditatie te beluisteren, een fijn boek. Ik vind Eckart Tolle fijne boeken schrijven. De kracht van het nu of de nieuwe aarde. Dit zorgt ook weer voor een ander geluid. Ben kritisch waar je naar kijkt op tv en als het je niets brengt zet het dan af. Als je een partner in huis hebt kun je bv in een andere ruimte gaan zitten of oortjes in doen en iets van een podcast beluisteren of iets lezen. Weet dat je in dit soort tijden aardig uitgedaagd kan worden. We hebben allemaal schaduw kanten in ons en als je meer tijd hebt of meer getriggerd wordt dan worden die kanten vaak aangereikt. Dat geeft ook weer inzicht wat je nog mag opruimen. In dit soort tijden kan het zijn dat je je kwebbelende aap in je hoofd harder gaat praten. Deze heeft de eigenschap dat deze vaak gericht is op negativiteit, toekomst en angst en controle. Herken het en neem het niet te persoonlijk. Dat maakt het dat je mens bent en dat start nu eenmaal op. Je kunt het zien als een soort waarschuwingssysteem. Maar het is aan jou om dit te doorzien. Je hoeft hier niet steeds naar te handelen en naar te luisteren. De laatste stap: zorg dat je niet gaat stapelen en alles aan elkaar knoopt wat je zien, hoort of plaats vind in je leven. Maak weer kleine neutrale nu momenten. Haal eens bewust een aantal keer adem als je staat te wachten in de rij van een supermarkt. Maak met aandacht de vaatwasser schoon. Wandelen en loop eens een andere route. Kijk echt naar een voorwerp en doorbreek zo automatische patronen. Zo ben je meer baas van je eigen leven, hoofd, lijf en hart.