Zo richting de kerst vind ik onderstaand verhaal zo helpend in deze tijd. De komende maand staan de kerstdagen op ons te wachten en eren we het Licht. Mijn favoriete  kerstverhaal is uit het kinderboek “Een gesprekje met God”, van Neale Donald Walsch. In dit prachtige boek, vraagt een Zieltje aan God, “Ik wil ervaren hoe het is om bijzonder te zijn”. Maar dat ben je al zegt God met een glimlach….. Lees hieronder dit prachtige en ontroerende verhaal en samenvatting uit dit boek. Willem Gloudemans, schrijver van vele boeken, verteld hier trouwens ook over in het interview in het programma De verwondering. De link kun je hier vinden van het programma: De verwondering met Willem Gloudemans.

Een gesprekje met God

Een Zieltje vraagt aan God, “Ik wil ervaren hoe het is om bijzonder te zijn”. Maar dat ben je al zegt God met een glimlach. En…..legde hij uit, als je je ergens bewust van wilt worden dan heb je daarvoor juist het tegenovergestelde nodig. En daar ligt nu net het probleem. Iedere ziel is al bijzonder en volmaakt op zijn eigen manier, dus kan ik je niet helpen om te voelen hoe het is om bijzonder te zijn.

En toch wil ik het zei het zieltje, ik wil dat deel van bijzonder voelen dat liefdevol en vergevingsgezind wordt genoemd. Op dat moment stapte een andere ziel naar voren en zei, ik wil je wel helpen. Ik kan naar je volgende leven gaan en iets doen wat jij mij dan weer kunt vergeven. Maar waarom zou je dat doen zei het zieltje, je zo zwaar maken om iets slechts te doen? Omdat ik van je hou antwoordde de andere ziel. Ik zal deze keer de persoon zijn die je wat aandoet, zodat jij kunt oefenen. Op deze manier kun je oefenen in vergevingsgezindheid.

Je bent een echte engel zei het zieltje zacht, dat je dit voor mij wilt doen. Inderdaad onderbrak God hem, dit is een echte engel. Ik vind jullie plannetje goed, maar onthoud een ding. Wat er ook gebeurt in je leven, ik heb alleen maar engelen naar je gestuurd.

En zo geschiedde, het zieltje ging over naar een nieuw leven, verrukt van het idee dat hij mocht oefenen in vergevingsgezindheid. En elke keer dat er een mens kwam opdagen in het nieuwe leven van het zieltje, vooral als die persoon hem verdriet bracht, had hij de gelegenheid om te oefenen. En soms vergat hij de woorden en werd hij meegesleurd in de wereld van goed en fout. En soms herinnerde hij het zich weer en dacht het hij aan de woorden van God: “Ik heb alleen maar engelen naar je gestuurd”.