Kort geleden woonde ik een retraite bij met als thema : “Vrede sluiten met mijn onvrede”, Tijdens deze dagen kwam ik zoveel laagjes bij mezelf tegen waar ik me in het dagelijks leven helemaal niet bewust van was. Een wereld vol afleidingen gaat voorbij aan al die laagjes. En nu was er alle tijd om al die laagjes bewust te voelen en er niet van weg te gaan. En al laagjes vertelden me weer wat. Over mijn ideeën hoe het moet gaat om mij heen. Over mijn overtuigingen en mijn meningen.

Wie herkent het niet; iemand zegt iets tegen je of er gebeurt iets in je omgeving wat niet lekker bij je binnenkomt. Het gevolg: je ervaart een bepaald gevoel van onvrede zoals verdriet, machteloosheid, teleurstelling, woede, angst, irritatie of agressie misschien.

De ‘triggers’ die we in het dagelijks leven allemaal in meer of mindere mate meemaken zijn vaak de aanleiding voor de emoties die we op dat moment ervaren. Die emoties verdwijnen vaak vanzelf als de trigger weer uit beeld is.

Maar het kan ook zijn dat je je voor langere tijd onrustig voelt; je zit niet lekker in je vel, blijft hangen in een vicieuze cirkel van negatieve gedachten, of ervaart depressieve klachten waarbij het moeilijk is om ‘op andere tekst te komen’. Hoe kom ik daar weer vanaf vraag je je af…

Zoek jij ook naar een oplossing?

Je hebt misschien al gezocht naar jouw oplossing, althans de dingen waarvan jij dacht dat ze je zouden beschermen tegen het voelen van de emotie. Je hebt veel gepiekerd, of gelezen, of anderen naar hun mening gevraagd, op zoek naar het antwoord waar je misschien iets mee kunt. Maar datgene wat je vond bracht niet waar je naar verlangt, hooguit een kortstondig moment van innerlijke rust of gevoel van geluk.

Het goede nieuws is dat de oplossing heel dichtbij is. Namelijk daar waar zich ook de oorzaak van jouw onvrede bevindt: in jezelf! Je hebt n.l. altijd een keuze in hoe je met een bepaalde situatie, die jou emotioneel raakt, omgaat:

• Speel je mooi weer en doe je net of dat er niets aan de hand is? (“Er is niets aan de hand hoor, het gaat prima met me…”).
• Of ‘kruip’ je helemaal in je gevoel en zoek je naar medestanders die jou in je gevoelens bevestigen?

In beide gevallen ben en blijf jij slachtoffer van je eigen onvrede die je op enig moment ervaart. De kans is dat een patroon van steeds terugkerende gevoelens/emoties ontstaat, dat op den duur zelfs je dagelijks functioneren gaat bepalen, zonder dat je je daar van bewust bent.

Zet deze belangrijke eerste stap

Als jij bereid bent om naar al jouw gevoelens van onvrede die je op je levenspad tegenkomt te luisteren, dan heb je een eerste belangrijke stap gezet op jouw weg naar meer innerlijke rust en vrijheid. Je zult gaan inzien dat jouw onvrede voortkomt uit een of meerdere overtuigingen over jezelf die jij door de jaren heen hebt ‘opgebouwd’ en niets heeft te maken met die ene persoon of die ene gebeurtenis die jou van streek heeft gemaakt. Emoties bieden op deze manier dus een kans voor zelfreflectie ten aanzien van de overtuigingen over jezelf die je op een dieper niveau in jezelf meedraagt, om ze vervolgens van daaruit langzaam los te laten.

Hoe krachtig is het om met deze nieuwe manier van kijken verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen geluk. En hoe fijn is het om te weten dat je niet ver hoeft te zoeken en de sleutel tot die andere kijk in jezelf aanwezig is. Zo loop je niet meer over het pad van slachtofferschap maar van ontwikkeling. Je letterlijk ontwikkelen van alle ideeën, verwachtingen en overtuigingen. Wat een vrede geeft dat en wat een vrijheid.

De Herberg 

Dit gedicht gebruik ik regelmatig in mijn coaching. Ik gebruik het ter onderschrijving van uitleg over hoe je het beste om kunt gaan met emoties. We vertonen daarbij namelijk vaak vlucht-, vecht-, zwelg- ontken- of verstijfgedrag. Dat werkt allemaal averechts. En Rumi legt in De Herberg zo mooi uit wat wel werkt.

De Herberg – Rumi 

Mens-zijn is een herberg

Elke ochtend verschijnt er een nieuwe gast

Een vreugde, een depressie, een gemenerik, een flits van inzicht komt

Als een onverwachte bezoeker

Verwelkom ze allemaal en onthaal ze gastvrij!

Zelfs als het een hoop zorgen zijn

Die op gewelddadige wijze al het meubilair in je huis slopen

Behandel dan nog steeds elke gast met respect.

Hij ruimt misschien wel bij je op

Voor een nieuwe verrukking

De sombere gedachte, de schaamte, het venijn

Ontmoet ze met een glimlach bij de deur

En vraag of ze binnen willen komen

Wees dankbaar voor wie er komt

Want ieder van hen is gestuurd

Als een gids uit het onbekende.

Marjo van Ginderen