Vorige week pakte Ranomi Kromowidjojo goud op de 50 meter bij het EK zwemmen. Ze vertelde na afloop openhartig over de manier waarop ze dit had gedaan. Ik heb een groot respect voor dit soort top sporters en ben dan ook altijd heel benieuwd hoe ze tot deze grote hoogten kunnen uitstijgen en hoe ze met hun energie omgaan. Want omgaan met je energie is voor iedereen een uitdaging denk ik, en niet alleen voor de topsporters.
Onze energie managen, dat is wat we momenteel met z’n allen aan het doen zijn. Er wordt wat meer vrijheid toegestaan maar niet te veel. En hoe we ook snakken naar meer vrijheid, toch is dit een wijs besluit: langzaam weer opbouwen. Als je te snel gaat, kun je een terugslag veroorzaken, zoals een aantal landen lieten zien die corona al onder controle leken te hebben maar te snel hun casino’s openden.
Ranomi heeft super sterkte benen en is de snelste starter van de wereld. Nadat zij in het water is gedoken maakt zij met haar onderlichaam een soort zeemeermin beweging. De benen en het onderlichaam gaan als een soort golfbeweging soepel op en neer. Ze schiet daarbij als een pijl vooruit en komt na 15 meter verplicht boven water. Pas dan zet zij haar armen in en juist dat moment is de grootste uitdaging.

Willen knallen

Ranomi vertelt dat je daar zou willen knallen. Het gaat om 50 meter en de hele race duurt slechts 24 seconden. Maar legt ze uit, als ze zich bij het boven water komen volledig zou geven, verspilt ze kostbare energie. Ze doet vijf krachtige maar rustige slagen met haar armen en pas na 35 meter mogen de benen weer in actie komen. Vanaf dat moment mag ze alles geven en haalt voor de eerste en enige keer adem. Na de race straalde Ranomi met een brede lach en riep: ‘Hoppa, lekker gedaan!’

Rustig opbouwen

Als iemand een burn-out heeft gehad, is dit misschien wel zijn moeilijkste maar ook kostbaarste les. Hij dient van nul af aan opnieuw te leren om zijn energie te managen en geleidelijk op te bouwen want elk overschrijden van de energiebalans wordt ongenadig afgestraft met terugslag.


Van truc naar gevoel

Goed omgaan met je energie kun je alleen maar doen wanneer je je gevoel gebruikt. Want dan let je op wat je lichaam zelf aangeeft. Anders wordt het omgaan met de energie van je lichaam en de tijd van de dag een soort truc.
Maar je lichaam is geen machine. Die wil met passie ergens helemaal induiken en vervolgens uitblazen, dan een paar rustige en regelmatige slagen en af en toe helemaal niets.

Het zou mooi zijn als dit een vak zou worden op de scholen: Dansen met je energie. Het zou veel leed voorkomen. Deze les komt nog iedere dag voor in mijn dagelijkse leven en vlecht zich als een rode draad door mijn dag heen. En als ik de dag begin vanuit stilte en meditatie gaat dat dansen doorgaans veel makkelijker. Hoe is het gesteld met jou dans van energie?