In Nederland stijgt het aantal mensen met een burn-out of depressie. Het is inmiddels een maatschappelijk probleem geworden wat ons allemaal aangaat.
Goed -> beter -> best
De prestatiedruk is enorm, met onzekerheid, faalangst en keuzestress tot gevolg. Dit kan zo zwaar op mensen drukken dat ze er ziek van worden. Stress heeft grote gevolgen op ons geestelijke en lichamelijke welzijn. Op sociale media zien we doorgaans de mooie kanten van het leven. De onwenselijke kanten van het bestaan waar we dagelijks mee te maken hebben wordt liever niet getoond. Daardoor staan we onszelf steeds minder fouten toe, perfectionisme lijkt de norm.
We kunnen best wat milder voor onszelf zijn en fouten toestaan (waar we dan eventueel van kunnen leren). Als iets niet helemaal goed gaat, of zelfs compleet mislukt, betekent dat niet dat je zelf helemaal mislukt bent. En een misser is wat anders dan falen. Je kan niet altijd de perfecte partner, ouder, vriend | vriendin, broer | zus, zoon | dochter, collega zijn. Hoeveel ballen kunnen we hooghouden?
Schrijfster Jodi Picoult zegt hierover: “Je houdt niet van iemand omdat ze perfect zijn, je houdt van ze ondanks het feit dat ze niet perfect zijn.”
Perfectionisme ontwikkelt zich vaak door omgevingsfactoren als:
- een gevoel van eigenwaarde wat afhankelijk is van complimenten van anderen
- een autoritaire opvoeding (goedkeuring van ouders, zelf geen beslissingen nemen)
- onvermogen om even succesvol te zijn als een succesvolle omgeving
- bewustzijn van competitieve maatschappij
- een lage tolerantie voor mislukkingen
Het maakt ons niet gelukkig. De maatschappij lijkt mislukkingen niet te accepteren, succes is het ware geluk. Of denken we dat alleen maar zelf?
Omarmen van imperfectie is soms lastig: hulp vragen, de lat lager leggen, loslaten van gestelde doelen… Het levert vaak veel op! Je bent relaxter, meer in contact met je omgeving en wellicht is het resultaat ook nog eens beter.
Wabi sabi: omarmen van je imperfectie
Wabi Sabi leert dat schoonheid juist zit in dat wat imperfect is. In de kern is niets perfect of ooit af. Ook de natuurlijke cyclus hoort daarbij, met ouder worden en verval. De kracht van vergankelijkheid.
Het leven in het hier en nu is belangrijk, met al zijn beperkingen. Dat geeft geluk
Wabi Sabi ziet de schoonheid van het alledaagse, met als belangrijke bron de natuur. De natuur is het ultieme nu. Wabi staat voor geluk vinden in eenvoud, rust, onbevangenheid, bezinning en stilte. Materiele zaken zijn niet van belang.
Wabi Sabi is de acceptatie van dat alles steeds verandert en dat het eindig is. Je verzetten hiertegen is zinloos.
Gouden lijn om gebroken lijnen te repareren.
Een ander Japans begrip is Kintsugi, dat betekent de ‘gouden verbinding’; het samenvoegen van gebroken delen en deze repareren met goudlijm. Door breuklijnen zichtbaar te herstellen worden zij onderdeel van het ontwerp, waardoor het rijker en waardevoller wordt.
Vaak verstoppen we onze littekens en blijven ze onzichtbaar. Maar deze littekens zijn een uniek stukje van jou geschiedenis, van jou ervaringen. De gerepareerde gouden littekens staan symbool voor fouten die gemaakt zijn, voor verdriet dat is gedaan, wat ons geraakt of beschadigd heeft. Door imperfecties te tonen, verzoenen we onszelf ermee. Je toont hiermee jou unieke zelf, met veerkracht gevormd door de imperfecties van het leven, in het hier en nu.