Was je erbij op 27-12 bij de bijeenkomst van Kerstverlichting in Nederweert? Diverse mensen lazen die avond een gedicht voor of vertelden een verhaal. En allemaal vanuit het thema : stilte, rust & verbondenheid. Het raakte mij die avond en niet alleen mij. Verschillende mensen vroegen dan ook of ze de gedichten nog een keer konden lezen of doorgeven aan iemand die dit mogelijk ook zou raken of op dit moment nodig heeft. Ik heb aan Ber Bijlmakers en aan Thieu Heijltjes gevraagd of ik hun gedicht of verhaal mocht doorgeven. En zeker, graag zelfs… Ik hoop dat het jou net zo raakt als mij en bijdraagt aan een inspirerende start van 2017!
Hieronder kun je de gedichten lezen van Ber Bijlmakers, 90 jaar en altijd docent geweest. Hij schreef speciaal voor deze avond het volgende gedicht.
Woordeloos Contact
Nu luister naar de stilte
Zij is de pure melodie
Die zonder uitgesproken woorden
Leidt tot onderlinge harmonie.
Waar het om verbondenheid gaat
Zijn woorden heel niet nodig
Schiet gesproken taal zo vaak tekort
Is praten overbodig.
So …Reach out and touch- somebody’s hand
Doe het – ja – wie je ook bent
Reiken wij onze hand nu toe
Om die van een ander te beroeren
Als woordeloos teken van verlangen
Dat ons tot elkaar zal voeren.
En laat weer los
En zie die ander in de ogen
Dankbaar, dat wij onze verbondenheid
Vanavond hier in stilte vieren mogen.
Hieronder kun je het verhaal lezen van Thieu Heijltjes ( voormalig huisarts ) wat hij tijdens deze bijeenkomst voorlas:
De zin van Stilte
Er was een eenzame monnik die op een dag bezoek kreeg van enkele mensen.
Nieuwsgierig vroegen ze hem wat voor nut het leven in stilte en meditatie had.
De monnik, die net met een emmer water haalde uit een diepe bron, stopte zijn werkzaamheden en zei: ‘Kijk eens in de bron. Wat zien jullie?’
De mensen tuurden naar het water en zeiden: ‘We zien helemaal niets.’
Enige tijd later herhaalde de monnik zijn vraag. ‘Kijk weer in de bron. Wat zien jullie nu?’
De mensen keken weer en zeiden opgetogen: ‘We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien!’
‘Dat is de kracht van de stilte,’ legde de monnik uit. ‘Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. De stilte van meditatie zorgt ervoor dat je jezelf kunt zien. Maar blijf nog even hier wachten. ‘
Enige tijd later zei de monnik weer: ‘Kijk nu nog een keertje in de bron. Wat zien jullie nu?’ De bezoekers tuurden naar de bron en riepen uit: ‘Nu zien we de stenen op de bodem van de bron!’ ‘Juist,’ beaamde de monnik, ‘als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte en meditatie, kun je de grond van alles aanschouwen.’
Ik las zelf een gedicht voor van Toon Hermans. De man, die in mijn ogen, alles zo eenvoudig met heel weinig woorden kan zeggen maar oh zo treffend!
Voor iedereen heeft stilte en verbondenheid een andere betekenis. Dit versta ik onder stilte..
Ik kon niet zeggen wat ik voelde
Ik heb het ook niet uitgelegd
Maar toch wist ik wat jij bedoelde
De stilte had het al gezegd
Als ik je kuste of griefde
In blijheid of in droevenis
De liefde is pas echte liefde
Als stilte taal geworden is.
Toon Hermans.
Ben je niet bij de bijeenkomst geweest en wil je een korte samenvatting bekijken op YouTube gemaakt door Nederweert24?
Klik dan op deze link: