Onvoorwaardelijk van de omgeving en van het gedrag van anderen steeds weer verbonden zijn met mezelf. Dit is in mijn ogen iedere dag weer zo belangrijk maar zeker in deze tijd.
Dit prachtige verhaal beval een aantal zeer waardevolle levenslessen die je direct in je leven kunt toepassen. Het bevat een aantal diepgaande wijsheden over onafhankelijkheid, vergankelijkheid en vergeving van jezelf en van anderen.
De man die op Boeddha spuugt
Boeddha zat onder een boom te praten tot zijn leerlingen. Er kwam een man op hem af en spuugde de Boeddha zonder reden in zijn gezicht. Boeddha veegde rustig zijn gezicht af en vroeg de man: “Wil je nog wat anders communiceren?”. De man wist niet hoe hij hier op moest reageren, deze reactie had hij nooit verwacht.
De leerlingen van Boeddha waren zeer kwaad. Ze vertelden de man dat dit ontoelaatbaar was en zeker het spugen op de meester vervulde de leerlingen met kwaadheid. De Boeddha zei echter: “Stil. Deze man heeft mij niet vernederd, maar ik nodig je wel uit goed naar je eigen gedrag te kijken. Deze man weet niet wie ik ben. Hij heeft een beeld over mij gevormd op basis van horen zeggen. Hij heeft niet op mij gespuugd, maar op het concept dat hij van mij heeft. Hij spuugt niet op mij, maar op zijn eigen gedachten. Ik ben daar geen deel van. Ik kan alleen maar vaststellen dat die man nog wel meer wil zeggen dan dit”.
De man begreep er nu helemaal niets meer van en rende naar huis. Het hele gebeuren bleef door zijn geest spoken en zijn brein had geen enkel patroon waarin deze ervaring paste.
De volgende ochtend kwam hij terug en wierp zich aan Boeddha’s voeten. De Boeddha vroeg hem: “Wat wil je nog meer communiceren?”
De man zei: ”Heer, kunt u mij vergeven voor wat ik gisteren gedaan heb?” en de Boeddha zei: ”Ik kan je niet vergeven, want ik ben niet de man op wie je gisteren gespuugd hebt.
De rivier stroomt en is nooit hetzelfde.
Zo bestaat de man op wie je gespuugd hebt ook niet meer. Ik lijk alleen maar op die man van gisteren. Ik kan je niets vergeven want ik heb er niets mee te maken”.
En hij voegde er aan toe: “Ik kan ook zien dat jij niet dezelfde man bent als die van gisteren. Beide personen bestaan niet meer, dus laten we maar over iets anders praten”.
1 De kunst van het niet reageren.
Boeddha reageerde niet toen er in zijn gezicht werd gespuugd. Hoe vaak reageren wij wel op gebeurtenissen om ons heen? Hoe groot of klein de gebeurtenis dan ook mag zijn. Hoe vaak interpreteren of praten wij over zaken die niet bijdragen tot ons welzijn. Of nemen we deze zaken persoonlijk op. Boeddha nam niets persoonlijks op terwijl de man toch echt de intentie had om de Boeddha te vernederen. Hoe vaak reageer jij op dit soort gebeurtenissen. Laat je niet verleiden om al deze “cadeautjes” van een ander aan te pakken. Ze zijn niet van jou en je HOEFT ze niet aan te nemen. Laat ze vallen en richt je op wat jou belangrijk is. Zo creëer je een wereld die je wel dient en aanvult.
2 Je kunt andere mensen geen pijn doen zonder zelf pijn te hebben.
De man die Boeddha wilde beledigen door op hem te spugen, spuugt uiteindelijk op zijn eigen idee over Boeddha. Een idee wat hij van iemand anders heeft gehoord en heeft overgenomen als zijn eigen idee. De man was dus niet boos op Boeddha, maar op het idee wat hij over Boeddha had. In essentie spuugt hij op zichzelf waardoor Boeddha niet geraakt was door het voorval. Het is onmogelijk om mensen pijn te doen of te beledigen zonder elf negatieve emoties in jezelf te hebben die leiden tot disharmonie of ongeluk.
3 Vergankelijkheid
Geen moment in het leven is eeuwig, alles gaat voorbij en het enige wat we ooit zult hebben is het eeuwige ‘nu’. De dag na het incident werpt de man zich aan de voeten van de Boeddha en vraagt om vergeving. Boeddha was echter niet beledigd omdat het incident verleden is en Boeddha alweer een ander persoon is vanuit dit moment. De man die zijn excuses aanbiedt, leeft dus nog steeds in het verleden.
Hoe vaak nemen we ons verleden met ons mee? Hoe vaak kiezen we ervoor om boos te blijven om iets dat buiten ons ligt of niets met ons te maken heeft? Dit kost enorm veel energie en neemt onze focus en aandacht weg van dit kostbare moment wat nooit meer terug komt. Dat is het enige bezit wat we hebben nu. Hij wist hoe hij aanwezig kon blijven in het nu waardoor negatieve gevoelens geen bezit van hem konden nemen. 
Deze manier van leven brengt meer sereniteit en harmonie in ons leven waar we anders geen toegang tot kunnen krijgen. Sereniteit en harmonie zijn enkel en alleen mogelijk waar we aanwezig zijn in het nu.
Het verleden heeft namelijk geen invloed op het huidige moment. Daarnaast zijn het nooit de situaties die voor pijn en verdriet zorgen maar je ideeën over de situaties. Of ze raken schaduwkanten of littekens in ons zelf aan. Dan geeft het aan dat we hier nog iets mogen helen. Ik wil je uitnodigen om vandaag zoveel mogelijk in het nu te blijven en niet zomaar alle ‘cadeautjes’ van je omgeving aan te nemen.
Marjo van Ginderen, Flowtime Nederweert www.flowtime.info
Bovenstaande blog schreef ik ter inspiratie voor een ieder die geïnteresseerd is zelf ontwikkeling en mindfulness. Ik geef individuele mindfulness trainingen en coach mensen op het gebied van zelfbewustzijn en mentale kracht.